poniedziałek, 30 września 2019

Cebulki powietrzne czosnku

https://youtu.be/U3RRi7acpBs


Cebulki powietrzne czosnku. Tegoroczne, świeże. Gotowe do siewu. Mam ich mnóstwo, więc każdy wolny skrawek ziemi w moim ogrodzie będzie obsiany czosnkiem.

Izabella INDIANKA Redlarska

czwartek, 12 września 2019

czwartek, 22 sierpnia 2019

Herbata miętowa


Mięta zebrana w moim ogrodzie.
Aby ją urwać, trzeba wejść do rzeki pełnej głodnych pijawek 😁
Nie jestem strachliwa, ale widok przyssanego do mojej nogi czarnego robala nie napawa mnie optymizmem. Odruch paniki wzbudza.
Brunhildzie wszystko jedno, więc to Germanka wchodzi do wody w tym miejscu obfitującym w czarne, oślizgłe robale 😁

Indianka

Buraki liściowe, kolorowe


Buraki liściowe, kolorowe.
Piękny, krwistoczerwony kolor łodyg i unerwienia.
Nie tylko potrawa, ale i dekoracja.
Nadaje się do przyrządzania tak jak szpinak.

Moja nasturcja

Nasturcja jest pikantnym składnikiem sałat.
Jadalne są zarówno liście jak i kwiaty.

Moja pietruszka

Piękna, zielona dekoracja i moc witamin.

Cykoria z ogródka ekologicznego

Składnik sałat.

Uprawiam swoje jedzenie

Na foto moje brokuły i marchew.

czwartek, 1 sierpnia 2019

Warzywa Indianki




Bardzo gorąco jest i sucho. Trzeba podlewać. Jest to bardzo pracochłonne.
Słabo warzywka rosną, ale w końcu coś urosło. ☺


piątek, 5 lipca 2019

Kiedy i jak rozsadzić lilie? When and how to divide lilies?

Sadzenie selera w warzywniku Indianki




https://youtu.be/XjR47pibqSk


Seler

Seler jest warzywem bardzo wartościowym, zdrowym i smacznym. Jadalną częścią jest korzeń spichrzowy o szaro zabarwionej skórce i białym lub biało-kremowym miąższu. Jadalne są również ciemnozielone liście. Seler zawiera duże ilości błonnika, soli mineralnych i witamin ( z grupy B oraz K, C i A). Ma najwięcej fosforu spośród warzyw korzeniowych, dużo wapnia, potasu i cynku, a także niewielkie ilości magnezu i żelaza. Liście selera zawierają sporo beta-karotenu oraz witaminy C i z grupy B. Zawartość witaminy C jest w selerze dwukrotnie wyższa niż w owocach cytrusowych, znanych z jej dużej zawartości. Seler ma działanie uspokajające, oczyszcza organizm z toksyn, działa przeciwzapalnie, moczopędnie i przeciwbólowo.
Jest niskokaloryczny - 100 gramów selera to tylko 7 kalorii. Możemy go jeść na surowo lub gotowanego, smażonego czy pieczonego. Jego liście i korzenie zawierają olejki eteryczne, nadające im charakterystyczny aromat i smak, pobudzające apetyt i trawienie. Zwykle zarówno liście, jak i korzenie dodawane są do zup, którym nadają wspaniały zapach. Korzenie selera są doskonałym składnikiem sosów, sałatek i surówek. Z selera można też robić pyszne pasztety warzywne. Seler jest warzywem dość trudnym w uprawie, jednak jego wartości smakowe i zdrowotne sprawiają, że warto podjąć wysiłek i mieć go w swoim ogródku warzywnym. Wyhodowany samodzielnie jest poza tym najzdrowszy i najsmaczniejszy.

Uprawa

Seler jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku wytwarza rozetę liści i korzeń spichrzowy, który jest jego częścią jadalną oraz liczne korzenie boczne, które rozrastają się na głębokości 20 cm. W drugim roku pojawiają się pędy, na których tworzą się kwiatostany złożone z drobnych, żółtych kwiatów. U nas uprawiany jest jako roślina jednoroczna. W naszych warunkach klimatycznych selery uprawiamy tylko z rozsady, ponieważ nasiona potrzebują do kiełkowania dość wysokiej temperatury. Jest rośliną o długiej wegetacji, dlatego jest sadzony jako plon główny. Zanim jednak zajmie grządkę w połowie maja, możemy na niej uprawiać jako przedplon rzodkiewkę, szpinak lub sałatę.
Seler najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchniczych, o dobrej strukturze i dobrze trzymających wilgoć. Nie udaje się na glebach zakwaszonych. Lubi stanowiska słoneczne, ale znosi też niewielkie zacienienie.

Zmianowanie

Zmianowanie w uprawie selera korzystnie wpływa na jakość i wysokość plonu.
  • Zmianowanie ze względu na wymagania pokarmowe roślin: ma wysokie wymagania pokarmowe, uprawiamy go wiec na kwaterze po roślinach o średnich wymaganiach pokarmowych.
  • Zmianowanie według pokrewieństwa roślin: należy do grupy roślin selerowatych, nie należy więc uprawiać do po innych roślinach z tej grupy.
  • Zmianowanie według podziału na rośliny korzeniowe, liściowe, kwiatowe, owocowe i nasienne: należy do roślin korzeniowych, uprawiamy go więc na stanowiskach po roślinach liściastych.
  • Zmianowanie ze względu na rośliny korzeniące się płytko i głęboko: seler korzeni się płytko, więc uprawiamy go po roślinach korzeniących się głęboko.

Uprawa współrzędna

Seler w początkowej fazie wzrostu wolno rośnie i słabo się rozrasta, dlatego jest dobrym partnerem do uprawy współrzędnej. Odpowiednim sąsiedztwem dla selera są fasola, groch, ogórki, kapusta, kalarepa, marchew, por, szpinak i pasternak. Nie lubi on towarzystwa ziemniaków i kukurydzy cukrowej. Zapach selera wpływa odstraszająco na bielinka kapustnika.

Sadzenie

Selery uprawiamy z rozsady. Rozsadę możemy kupić lub wyprodukować samodzielnie, jeśli mamy odpowiednie warunki. W warunkach amatorskich zwykle kupujemy rozsadę, ponieważ produkcja jej jest dosyć długa - trwa nawet do 3 miesięcy.
Jeśli zdecydujemy się na samodzielną produkcję, możemy to zrobić w szklarni, ciepłym inspekcie lub na parapecie okiennym. Nasiona wysiewamy od połowy lutego do początku marca do pojemników z substratem torfowym. Warto zaprawić je specjalną zaprawą, zapobiegnie to atakowaniu selerów przez choroby grzybowe i bakteryjne. Nasiona selera do kiełkowania potrzebują światła, nie przykrywajmy ich więc ziemią, lepiej przykryć je cienką warstwą piasku lub delikatnie wklepać w ziemię. Pomieszczenie, w którym produkujemy sadzonki, również musi być dobrze oświetlone. Nasiona selera do wykiełkowania potrzebują dość wysokiej temperatury - około 24°C. Po wykiełkowaniu nasion temperaturę trzeba obniżyć do 15°C - 18°C, gdyż siewki najlepiej wtedy rosną. Gdy siewki wpuszczą 2 - 3 liście właściwe, należy przepikować je do inspektu w rozstawie 5 na 5 cm lub do pojedynczych doniczek. Należy uważać, by przy pikowaniu nie posadzić rośliny głębiej, niż rosła wcześniej, i by nie zasypać stożka wzrostu. Można też od razu wysiewać nasiona punktowo do doniczek lub wielodoniczek, wtedy omijamy etap pikowania.
Rozsada jest gotowa na wysadzenie do gruntu, gdy sadzonki mają 4-5 liści właściwych, zwykle jest to termin od połowy maja do połowy czerwca. Dwa tygodnie przed wysadzeniem należy sadzonki zahartować - ograniczyć podlewanie i na dzień wystawiać na zewnątrz, uważając jednak, by temperatura nie spadła poniżej 8°C, ponieważ utrzymujące się przez kilka dni niskie temperatury mogą spowodować pośpiechowatość, czyli wyrastanie pędu kwiatostanowego. Także zbyt wczesne wysadzenie selera do gruntu sprzyja pośpiechowatości, więc najlepiej sadzić je, gdy temperatura w dzień nie spada poniżej 12°C. Rozsadę sadzimy w rzędach odległych od siebie o 45 - 50 cm, rośliny w rządku co 30 - 40 cm.

Nawożenie selerów

Seler ma wysokie wymagania pokarmowe, zarówno pod względem azotu, jak i fosforu i potasu. Nawozy należy zawsze przemieszać z wierzchnią warstwą gleby za pomocą szpadla lub wideł.

pH gleby

Odpowiednie dla selera to 6,5 - 7,5. Dobrze jest zbadać je wcześniej za pomocą kwasomierza. Jeśli jest za niskie, glebę należy zakwasić, stosując wapnowanie, najlepiej jesienią, za pomocą wapna magnezowego lub dolomitowego.

Nawozy organiczne

  • nawóz humusowy - taki jak BlackJak, Rosahumus, Biohumus oraz Humus Active,
  • obornik przekompostowany - selery uprawiamy w pierwszym roku po oborniku,
  • obornik granulowany lub suszony,
  • kompost - dowiedz się jak nawozić kompostem,
  • nawozy zielone - przeczytaj jak stosować nawozy zielone,
  • wermikompost - tutaj przeczytasz o dżdżownicach wytwarzających wermikompost.

Nawozy mineralne

Jednoskładnikowe

Należy je stosować w oparciu o wyniki analizy chemicznej gleby. Analiza wykazuje nam którego składnika pokarmowego (mikro- i makroelementy) glebie brakuje do uprawy danej rośliny.

Wieloskładnikowe

Przy ich stosowaniu zwracajmy uwagę na zawartość w nich chloru i siarki. Seler jest rośliną chlorkolubną, stosujemy więc nawozy zwierające chlorki. Nie lubi siarki, więc nie stosujemy nawozów siarczanowych. Rodzaje i stosowanie mineralnych nawozów wieloskładnikowych.

Pielęgnacja selerów

Okrywanie agrowłókniną

Młode sadzonki są wrażliwe na niskie temperatury, dlatego warto w pierwszym okresie po ich wysadzeniu do gruntu przykryć grządki agrotkaniną. Dobrze jest też przykrywać grządki jesienią, żeby chronić selery przed przymrozkami, ponieważ przemrożone źle się przechowują.

Ściółkowanie

Seler dobrze reaguje na ściółkowanie, które znacznie ogranicza wzrost chwastów w grządkach. Do ściółkowania możemy użyć agrotkaniny lub agrowłókniny.

Odchwaszczanie

Jest istotnym zabiegiem w uprawie selera. W rządkach chwasty wyrywamy ręcznie, w międzyrzędziach usuwamy za pomocą motyczki lub pazurków.

Spulchnianie gleby

Korzystnie wpływa na wzrost i rozwój selera. Glebę w międzyrzędziach spulchniamy za pomocą kultywatora, dosyć płytko, by nie uszkodzić korzeni.

Podlewanie

Seler do prawidłowego rozwoju potrzebuje odpowiednio wilgotnej gleby. Największej wilgotności wymaga podczas przyrostu masy zgrubienia korzeniowego - około 70-80%, w pozostałych fazach wystarczy 60%. Wilgotność gleby możemy monitorować za pomocą wilgotnościomierza i podlewać rośliny w miarę potrzeb. Jest to bardzo ważne, ponieważ mała ilość wody w glebie może spowodować nadmierny rozrost korzeni bocznych, a przez to słabszy rozwój korzenia spichrzowego. W korzeniu spichrzowym mogą się też wtedy tworzyć puste przestrzenie.

Zalecenia szczególne dla selera

Przy uprawie selera należy pamiętać, aby przy zabiegach pielęgnacyjnych, takich jak odchwaszczanie czy spulchnianie gleby, nie przysypywać roślin, gdyż powoduje to zahamowanie wzrostu i tworzenie się licznych bocznych korzeni w górnej części zgrubienia. Wprost przeciwnie, w czasie wegetacji należy usuwać ziemię z górnej części zgrubienia, co zapobiega wyrastaniu korzeni bocznych. Odkryta powinna zostać dość duża część korzenia spichrzowego (około połowy do dwóch trzecich).

Zbiór i przechowywanie

Młode selery do bieżącego spożycia możemy zbierać już od czerwca. W trakcie sezonu możemy zbierać również same liście, jednak pamiętajmy, aby nie obrywać ich na pojedynczej roślinie zbyt wiele, ponieważ obniża to plon korzenia. Selery przeznaczone do przechowywana zbieramy dopiero przed przymrozkami, zwykle w końcu września lub w październiku, najpóźniej do listopada. Zbiór najlepiej przeprowadzać w pogodne dni, aby rośliny mogły przeschnąć. Rośliny wykopujemy podważając je, najlepiej widłami płaskozębnymi. Korzenie boczne i liście obcinamy krótko. Tak przygotowane selery możemy przechowywać w chłodnych ziemiankach lub piwnicach, najlepiej przysypane zawsze wilgotnym piaskiem. Temperatura w profesjonalnych pomieszczeniach do przechowywania selera powinna wynosić 0°C - 1°C, a wilgotność około 95%.
Zdrowe liście selera do przechowywania możemy wysuszyć w przewiewnym, zacienionym miejscu lub zamrozić w torebkach foliowych. Pozostałe można przeznaczyć na kompost, pamiętając w tym przypadku o kompostowaniu na gorąco, aby wyeliminować szkodliwe mikroorganizmy.

Choroby i szkodniki

Aby ograniczyć występowanie chorób i szkodników na selerach, warto stosować zasady zmianowania lub uprawy współrzędnej. Jeśli rośliny zostaną porażone lub zaatakowane, choroby i szkodniki zwalczamy za pomocą różnego rodzaju preparatów naturalnych lub chemicznych, w przypadku tych ostatnich pamiętając o przestrzeganiu instrukcji na etykiecie. Do najczęstszych chorób i szkodników selera należą:
Szkodniki:
  • połyśnica marchwianka
  • paź królowej
  • liściolubka selerowa
  • przędziorek chmielowiec {przędziorki}
  • mszyca trzmielowo-burakowa {mszyce}
  • mszyca wierzbowo-marchwiowa {mszyce}
  • mszyca gruszowo-pasternakowa {mszyce}
  • szpilecznik baldasznik
  • niszczyk zjadliwy {nicienie}
  • drutowce
  • pędraki
  • rolnice
Choroby:
  • septorioza
  • chwościk
  • jamistość wierzchołkowa
  • zgorzel liści sercowych
  • zgnilizna twardzikowata
  • parch

środa, 26 czerwca 2019

Pasza czeka na moje zwierzęta uprowadzone przez Molosy Adopcje i wójta Locmana

Pasza czeka na moje zwierzęta uprowadzone przez Molosy Adopcje i wójta Locmana.

Inspektor PIW Olecko, Dariusz Salamon przyznał, że mam łąki naturalne, naturalnie rozsiewające trawy, zioła, rośliny motylkowe.

Różowa koniczyna na pastwisku Indianki

Pasza czeka na moje zwierzęta uprowadzone przez Molosy Adopcje i wójta Locmana.

niedziela, 23 czerwca 2019

Podlewanie

Podlewanie konewkami jest pracochłonne, ale woda z rzeki oraz deszczówka z beczki jest najlepsza do podlewania.

Indianka lejąca wodę :)

sobota, 22 czerwca 2019

piątek, 21 czerwca 2019

czwartek, 20 czerwca 2019