Zebrałam dynie i cukinie oraz ogórki.
Jutro zbieram ziemniaki i buraki.
Pomidory wymarzły.
niedziela, 5 września 2021
sobota, 14 sierpnia 2021
Nawłoć pospolita - opis, właściwości, zastosowanie
Nawłoć pospolita – w medycynie ludowej znana jako złotnik, złota rózga, złota dziewica, głowienka czerwona. Jest to gatunek rośliny wieloletniej, należącej do rodziny astrowatych. To bylina o rozgałęzionej łodydze, naprzemianległych wzniesionych liściach eliptycznych. W szczególności występuje w Europie, Azji oraz Ameryce Północnej. W Polsce zaś rośnie w całym kraju. Głównie można ją spotkać na nizinach, nizinach górskich, brzegach pól, pastwiskach, w lasach i zaroślach oraz w okolicy zabudowań.
Nawłoć pospolita - charakterystyka
Surowcem nawłoci pospolitej jest ziele, czyli nadziemne części kwitnącej rośliny. Są one gorzkie i posiadają cierpki smak. Jej łodyga natomiast dorasta do ok. 30-100 cm i okryta jest nielicznymi zaostrzonymi listkami. Liście przyziemne mają jajowaty kształt. Kwiaty są barwy żółtej, a na szczycie tworzą 1/3 długości pędu – wiechę. Najczęściej zbierane są w okresie od lipca do października. Ziele nawłoci pospolitej zbiera się podczas słonecznej pogody w pełni kwitnienia. Suszy się na siatkach lub wiesza w pęczkach w bardzo przewiewnym miejscu. Dzięki temu zachowuje swoją barwę i zapach. Najważniejsze, by temperatura otoczenia nie przekroczyła 40 st. C.
Zastosowanie nawłoci pospolitej
Głównie jako środek przeciwzapalny, do dezynfekcji, do opatrywania ran. Ponadto nawłoć pospolita działa: ściągająco, przeciwzapalnie, uszczelniająco na naczynia krwionośne, moczopędnie, a także przeciwzakrzepowo. Jej właściwości lecznicze wykorzystywane są od wieków w kuracji wielu schorzeń.
Surowiec nawłoci pobudza wydzielanie soków trawiennych oraz żółci. Wspomaga leczenie zaburzeń trawienia (gazów, wzdęć, niestrawności czy problemów żołądkowych oraz jelitowych). Gotowym odwarem można przemywać rany na skórze czy podrażnione miejsca. Przyspiesza gojenie przez zmniejszanie krwawienia i ściągnięcie rany. Nadaje się również do płukania jamy ustnej oraz gardła. Posiada flawonoidy i saponinę, dzięki którym działa moczopędnie. Dzięki dużej ilości garbników i fenolokwasów dobrze oddziałuje na przewód pokarmowy, zapobiega nadmiernej łamliwości naczyń włosowatych.
Syrop z nawłoci – Trochę Inna Cukiernia
Nawłoć kanadyjska i nawłoć późna są gatunkami inwazyjnymi, więc śmiało można je rwać, a warto rwać bo są bardzo zasobne w rutynę. Herbatki z nawłoci są polecane alergikom. Oprócz naparów można przygotować syrop i wykorzystywać go później jako dodatek do herbaty lub jako bazę do przygotowania lemoniady.
Syrop z nawłoci
pęk kwiatów nawłoci
cytryna
cukier (brązowy, kokosowy, palmowy)
Wybierajcie kwiaty, które ledwie się rozwinęły i mają jeszcze dużo pąków. Można też wykorzystywać liście, ale dla łagodniejszego smaku warto użyć samych kwiatów. Kwiaty zalać gorącą wodą, by je zakryć i odstawić pod przykryciem do wystudzenia. Odcedzić napar, dodać sok wyciśnięty z cytryny oraz cukier. Żeby syrop był trwały, cukru powinno być przynajmniej połowę wagi naparu (najlepiej tyle samo), ale po prostu dodajcie do smaku, ja wolę dać mniej, bo daje to większe pole manewru ze słodkością przy podaniu. Podgrzać do rozpuszczenia cukru i przelać do wyparzonych butelek. Można pasteryzować.
Nawłoć oprócz silnego działania przeciwutleniającego działa również moczopędnie i przeciwbakteryjnie. I ma bardzo fajny ziołowy smak.
Inne propozycje przepisów z kwiatami i z nawłocią znajdziecie w książce „Jadalne kwiaty" wydawnictwa Pascal.
https://trocheinnacukiernia.home.blog/2016/09/06/syrop-z-nawloci/
środa, 28 lipca 2021
wtorek, 27 lipca 2021
poniedziałek, 26 lipca 2021
Warzywa i zioła Indianki do surówki
pietruszka, szczypior, sałata, ogórki, ogórki melonowe, rukola, majeranek, cukinia.
#ziele #zioła #DzikaKuchnia #warzywa #SuroweWarzywa #SurowaKuchnia #pietruszka
#pietruszka #szczypior #sałata #ogórki #OgórkiMelonowe #rukola #majeranek #cukinia.
#Czukty #RanchoNaMazurachGarbatych #RanchoRomanticaRebelle #GminaKowaleOleckie
Izabella INDIANKA Redlarska
wtorek, 20 lipca 2021
Kiszona cukinia krok po kroku - 4 sprawdzone przepisy
Cukinię można zakisić tak samo jak ogórki – w solance, z dodatkiem czosnku i kopru. Receptura jest bardzo prosta. W ten sam sposób można przygotować kabaczki kiszone, sprawdzi się także kiszona dynia a nawet kiszone pomidory.
- 2-3 cukinie,
- 1 korzeń chrzanu,
- 4 kwiatostany kopru,
- 4 ząbki czosnku (lub tyle, ile wyjdzie słoików),
- 1 l wody,
- 1 łyżka soli,
- kuleczki pieprzu.
Przygotowanie kiszonej cukinii warto zacząć od przygotowania słoików. Z podanego przepisu wyjdzie 4-5 słoików o objętości 0,5-0,6 l. Do kiszenia najlepiej wybrać cukinię młodą, o stosunkowo miękkiej skórze, ponieważ ona najlepiej się ukisi.
- Cukinię umyj, odetnij górę i pokrój na słupki (na pół w poprzek i każdą połówkę na ćwiartki lub ósemki).
- Rozpuść sól w wodzie.
- Ułóż słupki cukinii w słoikach. Dodaj kwiatostan kopru, ząbek czosnku i wsyp kilka ziarenek pieprzu.
- Zalej słoiki solanką i zakręć.
- Ustaw słoiki na ścierce i zakryj je ściereczką. Przez kilka dni słoiki mogą syczeć i puszczać wodę, później należy je przestawić w suche, chłodne miejsce.
niedziela, 18 lipca 2021
Sadzenie pomidorów
https://youtu.be/uVgOM3H89ac
Młode rośliny powinny mieć około 20-30 cm wysokości i po 5-7 liści. Krzaczków nie należy sadzić zbyt blisko siebie – warto zachować odstęp około 40-50 cm, aby zapewnić owocom dostęp do światła. Poza tym posadzone zbyt gęsto pomidory częściej są atakowane przez choroby i szkodniki.
Dobrze posadzić obok czosnek, który odstrasza choroby grzybowe i zarazę ziemniaczaną.
poniedziałek, 12 lipca 2021
Moje pierwsze cukinie
#RanchoRomanticaRebelle
Izabella INDIANKA Redlarska
poniedziałek, 5 lipca 2021
wtorek, 29 czerwca 2021
Cenne zioła na moich łąkach
Na moich pastwiskach rosną także drzewa owocowe zarówno starsze jak i młode. Moje wszystkie zwierzęta kopytne uwielbiają jabłka i gruszki oraz śliwki z moich drzew.
Moje bioróznorodne pastwisko ma wysokie walory zdrowotne dla zwierząt korzystających z jego roślinności. Ogromna bioróżnorodność moich pastwisk jest ogromną ich zaletą. Daje różnorodną, bogatą w białko, włókno i witaminy oraz minerały paszę oraz urozmaica wypas swoim wielobarwnym i wielozapachowym konglomeratem roślin. Dzięki moim pastwiskom moje zwierzęta przez wiele lat były okazami zdrowia i bardzo dobrze się na nich chowały i rozwijały.
Wszystkie moje zwierzęta swobodnie wypasały się przez całe lata na wszystkich moich pastwiskach w całym okresie wegetacyjnym, a także miały możliwość swobodnego przemieszczania się w okresie zimowym w celu zażywania ruchu oraz Słońca oraz picia wody z niezamarzającego stawu.
Szczepionki nie były potrzebne, gdyż utrzymywane w sposób maksymalnie zbliżony do naturalnego zwierzęta były zahartowane, wytworzyły naturalny, silny system immunologiczny, który chronił je przed zachorowaniami.
Niestety w roku 2018 po kradzieży owiec i kóz przez fundację Molosy Adopcje i pod wpływem hejtu uskutecznianego na internecie przez właścicielkę fundacji Molosy Adopcje - zaszczepiłam konie i to okazało się błędem, ponieważ te szczepionki uszkodziły naturalny system odporności moich koni w wyniku czego dwa konie zachorowały i padły.
Izabella INDIANKA Redlarska
niedziela, 27 czerwca 2021
Niedzielna przejażdżka rowerowa
Dzisiaj udałam się na przejażdżkę rowerową celem zbioru ziół i kwiatów. 😊
Izabella INDIANKA Redlarska
sobota, 26 czerwca 2021
Praca wre
Wczoraj posadziłam kalafiory i czerwoną kapustę. Dzisiaj przygotowałam sobie poletko pod kolejne rośliny i jutro będę siać kolejne kalafiory, brokuły, buraka liściowego, sałatę i cykorię oraz brukiew.
Izabella INDIANKA Redlarska
Kompostowy coldframe czyli genialny inspekt Indianki
Służy mi do uprawy ogórków o podwyższonych wymaganiach cieplnych czyli np. melonowych i szklarniowych.
Mam do niego folię do zakrycia całości w oparciu o te ściany kompostowe. Na razie folia nie jest potrzebna, bo jest bardzo ciepło.
Kompostowy coldframe powstał w tym roku. Jego budowa została zakończona niedawno, więc nie było możliwości, żeby go wykorzystać wcześniej.
Natomiast w przyszłym roku już będzie możliwość aby go wczesną wiosną wykorzystać do uprawy warzyw wymagających ochrony przed chłodem i przymrozkami wiosennymi.
Ogromną zaletą kompostowego coldframa jest to, że nic nie kosztuje i jest ogromny. Na ścianach coldframa też można uprawiać warzywa.
Izabella INDIANKA Redlarska
piątek, 25 czerwca 2021
Łubin - odmiany, sianie, uprawa, pielęgnacja, porady
Łubin żółty ma większe znaczenie gospodarcze w porównaniu do innych uprawnych form łubinu, co wynika z wysokiej zawartości białka oraz tłuszczu w jego ziarnie.
Uprawa łubinu posiada jednak wiele zalet. Łubin zbawiennie wpływa na właściwości gleb. Łubin jest cenną rośliną fitomelioracyjną. Korzenie łubinu penetrują głębsze warstwy gleby, rozpulchniając je i jednocześnie pobierając znajdujące się tam składniki mineralne, niedostępne dla zbóż.
Dodatkowo dobrze przyrządzony łubin może stanowić urozmaicenie diety, gdyż jest rośliną jadalną. Łubin, tak jak groch siewny, jest rośliną strączkową, jego ziarna przypominają fasolki. Łubin żółty oraz łubin wąskolistny mogą być stosowane w mieszankach paszowych oraz koncentratach.
https://fajnyogrod.pl/porady/lubin-odmiany-sianie-uprawa-pielegnacja-porady/
Łubin dorosły nie znosi przesadzania, ale przygotowana rozsada niewielkich roślin daje radę.
Indianka
Siew buraka liściowego - jak głęboko i kiedy
Kwiecień i pierwsza połowa lipca to najlepsze terminy na siew buraka liściowego. Nasiona sieje się od razu do gruntu. Burak liściowy jest łatwiejszy w uprawie niż burak ćwikłowy. Ma mniejsze wymagania i jest bardziej odporny na wiosenne przymrozki.
https://niepodlewam.pl/siew-buraka-lisciowego-jak-gleboko-i-kiedy/
Głębokość siewu: 3cm
Odległość między burakami liściowymi:
Moje pastwisko
Izabella INDIANKA Redlarska
czwartek, 24 czerwca 2021
Truskawki i koniczyna
#truskawki🍓 #koniczyna🍀
Izabella INDIANKA Redlarska
sobota, 12 czerwca 2021
sobota, 5 czerwca 2021
Jak uprawiać cukinię?
Wczoraj posadziłam ziemniaki na kompoście, a dzisiaj sadzę cukinie nad rzeką.
Indianka
Cukinia dopiero od niedawna zaczyna być doceniana w naszych ogródkach i kuchniach tak jak na to zasługuje. Jako warzywo uprawowe ma bardzo małe wymagania i daje duże plony - z jednego krzaczka możemy uzyskać nawet do 40 owoców! Te z kolei, doskonale nadają się m.in. na przetwory, ale mają też wiele innych zastosowań. Warto również spróbować potraw ze smażonych kwiatów cukinii. Właśnie maj jest miesiącem, w którym pora zabierać się za sadzenie dyniowatych.
WYMAGANIA
Największe plony zbierzemy z cukinii posadzonej na żyznej, próchnicznej i przepuszczalnej glebie o odczynie obojętnym. Cukinia nie lubi natomiast gleb ciężkich i podmokłych. Miejsce to powinno być osłonięte od silnych wiatrów i koniecznie dobrze nasłonecznione, gdyż tak jak inne rośliny z rodziny dyniowatych, cukinia lubi słońce.
Cukinia, szczególnie w okresie wzrostu i dojrzewania owoców, wykazuje duże zapotrzebowanie na wodę, dlatego też dobrze jest wyściółkować ziemię czarną folią lub agrowłókniną w celu zmniejszenia jej parowania.
Uwaga: planując uprawę cukinii, jesienią poprzedniego roku, warto w miejscu, gdzie chcemy ją sadzić zastosować obornik.
METODY UPRAWY CUKINII
W naszym klimacie, cukinia do gruntu nie powinna trafiać przed 15 maja, ponieważ spadek temperatury nawet do 0°C może zniszczyć całą roślinę. Jeśli mamy warunki do produkcji rozsady, możemy nasiona wysiać do rozsadnika już w połowie kwietnia, a po połowie maja wysadzić wyrośnięte sadzonki do gruntu. Łatwiejszym i zdecydowanie pewniejszym rozwiązaniem będzie jednak zakup gotowej rozsady u sprawdzonego sprzedawcy. Przed jej wysadzeniem pamiętajmy, aby ją odpowiednio zahartować!
Drugim rozwiązaniem jest wysiew nasion wprost do gruntu. Najbezpieczniej będzie, jeśli z tym również poczekamy do "zimnych ogrodników". Nasiona siejemy gniazdowo, po 2-3 w dołku na głębokość 3-4cm. Nie powinniśmy sadzić ich w rzędzie gęściej niż co 1m, ponieważ krzaczki się rozrosną, a potrzebują światła oraz przestrzeni. Jeśli planujemy sadzić kilka rzędów, to odległość między nimi powinna wynosić przynajmniej 60-80cm. Gdy tylko nasiona zaczną kiełkować, z każdego gniazda zostawiamy najsilniejszą siewkę.
Uwaga: cukinia jest warzywem ciepłolubnym, dlatego wyścielenie podłoża wokół niej czarną folią lub agrowłókniną, dzięki której szybciej nagrzewa się ziemia, bardzo korzystnie wpłynie na szybszy wzrost roślin oraz bujniejsze owocowanie.
ZBIÓR OWOCÓW
Zapewniając naszym cukiniom opisane wyżej warunki, już w czerwcu możemy spodziewać się pierwszego zbioru owoców, a jeśli tylko będziemy ją odpowiednio podlewać, będzie nam owocować aż do połowy września (chyba że wcześniej zniszczą ją pierwsze przymrozki).
Owoce dobrze jest zbierać co drugi dzień, ponieważ częsty zbiór stymuluje roślinę do wytwarzania nowych owoców. Pamiętajmy, aby odcinać je od krzaczków za pomocą ostrego noża, gdyż przy próbie ich odłamania można uszkodzić roślinę.
Możemy też spróbować potraw z kwiatów cukinii, a zrywając je z rośliny, dodatkowo wpłyniemy na szybszy wzrost tych, które pozostawimy.
https://porady.interia.pl/ogrody/news-jak-uprawiac-cukinie,nId,4914729
poniedziałek, 31 maja 2021
Czosnek kiełkujący - najzdrowszy
https://youtu.be/HhuDM_SrFe0
Lubię kiełkujący czosnek i jem go często. Wczoraj też jadłam. Posiałam na rabacie mnóstwo czosnku i rośnie pięknie. Jem też nać czosnku.
Izabella INDIANKA Redlarska
niedziela, 30 maja 2021
Moja cudna jabłoń w pełnym rozkwicie 😍
Tylko takie lubię i szanuję. 😍
To prawdziwe drzewo, a nie jakiś tam karłowaty, niskopienny cherlak. 😎
#DrzewaOwocowe, #Jabłoń, #JabłońWysokopienna, #sad, #SadIndianki, #OgrodyIndianki,
#RanchoDeRebelle, #RanchoNaMazurachGarbatych, #RanchoRomanticaRebelle, #sielanka
Izabella INDIANKA Redlarska
sobota, 29 maja 2021
wtorek, 25 maja 2021
Buk pospolity, Fagus sylvatica - opis, odmiany, uprawa
Idealny na szpaler chroniący przed wiatrem, do tego rodzi jadalne orzeszki.
Indianka
Indianka

A+ Wysoki kontrast
Strona główna / Rośliny ozdobne / Buk pospolity, Fagus sylvatica - opis, odmiany, uprawa
Buk pospolity, Fagus sylvatica - opis, odmiany, uprawa
Buk pospolity jest naszym polskim drzewem o niezwykłej urodzie. Poznaj opis tego gatunku, posiadającego wiele ciekawych odmian, które nadają się zarówno do dużych parków jak i niewielkich ogrodów. Dowiedz się więcej o uprawie buka pospolitego, jego wymaganiach glebowych i środowiskowych. Dzięki naszym wskazówkom odniesiesz sukces w uprawie tego szlachetnego gatunku.

Buk pospolity - Fagus sylvatica
Buk pospolity - opis
Buk pospolity, łac. Fagus sylvatica, to nasze rodzime drzewo, które osiąga w Polsce północno-wschodnią granicę występowania. Należy do rodziny Fagaceae czyli Bukowate. Dorasta do 30-40 m wysokości, posiada gęstą i szeroką koronę, nisko osadzoną. Charakterystyczna kora buka jest cienka i gładka, słabo się regeneruje po jakimkolwiek uszkodzeniu. Dlatego często na bukach można spotkać wycięte inicjały lub inne wzory, które w skutek słabej regeneracji kory pozostają widoczne do końca dni tego wiekowego drzewa, które może dożyć nawet 350 lat!
Opis buka pospolitego to przede wszystkim opis liści, które są sezonowe, jajowate lub eliptyczne i prawie całobrzegie. Gdy podniesie się liść buka pospolitego pod światło można zobaczyć małe, białe włoski, które porastają cały brzeg liścia. Jest to charakterystyczna cecha opisowa buka pospolitego, po tym najłatwiej poznać, że jest to właśnie ten gatunek.
Buk pospolity posiada również bardzo charakterystyczne owoce, zwane buczyną. Są to orzeszki, zwykle po 2 sztuki w owłosionej okrywie, która dojrzewając rozchyla się na 4 części (płatki) uwalniając tym samym nasiona.
Buk pospolity bardzo późno wchodzi w stan wegetacji, dopiero późną wiosną. W jesieni liście przebarwiają się na żółty kolor. Często liście brązowieją i zostają na drzewie przez całą zimę aż do wiosny.
Buk pospolity - uprawa
Buk posiada dość duże wymagania siedliskowe. Preferuje gleby żyzne i świeże, gliniaste lub gliniasto piaszczyste. Nie lubi gleb wapiennych oraz zalewowych. Buk pospolity jest drzewem cienioznośnym. Bardzo dobrze reaguje na cięcie i strzyżenie, dlatego polecany jest na żywopłoty liściaste. Posiada niewielką zdolność do wydawania odrostów korzeniowych. W uprawie buka pospolitego należy uważać na majowe przymrozki, które mogą uszkodzić kwiaty i młode liście. W lecie należy go obficie podlewać, od czerwca.
Uprawa buka pospolitego najlepiej udaje się w klimacie nadmorskim, gdzie powietrze jest wilgotne. Nie znosi silnych mrozów. Dobrze uprawia się buk pospolity w miastach, znosi nawet silne zanieczyszczenie powietrza. Jeżeli ktoś chce przesadzić buk pospolity należy to robić wczesną wiosną, najlepiej z dużą bryłą korzeniową (szczególnie starsze okazy). Po przesadzeniu nie należy ciąć buka. Pamiętajmy również, iż przesadzony buk powinien być regularnie obficie podlewany, zwłaszcza w okresach suszy.
Buk pospolity - odmiany
Buk pospolity posiada wielostronne zastosowanie. Może być drzewem leśnym, parkowym, lub ozdobnym drzewem w ogrodzie. Ze względu na odporność na silne wiatry jest on doskonały na żywopłot czy szpaler przeciwwiatrowy. Doskonale ocienia ziemię, a także dostarcza żyznej próchnicy (tzw. ziemia bukowa). Dzięki tak wielu zaletom, buk pospolity doczekał się wielu interesujących odmian. Oto najczęściej sadzone odmiany buka pospolitego:
Buk pospolity 'Atropunicea' lub 'Purpurea' - odmiana buka pospolitego dorastająca do 20 m. Posiada zaokrągloną koronę oraz purpurowe liście, które przebarwiają się jesienią na pomarańczowo. Ze względu na rozmiary polecany do parków, lub dużych ogrodów.
Buk pospolity 'Aspleniifolia' - wolnorosnąca odmiana buka o szeroko rozpostartej koronie. Dorasta do 20-25 m wysokości przy 20 m szerokości. Liście zielone, powcinane w mniejszym lub większym stopniu. Odmiana wrażliwa na suszę i upały oraz wahania poziomu wód gruntowych.
Buk pospolity 'Pendula' - jedna z najpiękniejszych odmian o pokroju zwisającym. Osiąga 15-25 m wysokości i podobną szerokość. Liście zielone jak u gatunku. Niezwykle malownicza odmiana, ze względu na duże rozmiary polecana do założeń parkowych lub dużych ogrodów.
Buk pospolity 'Black Swan' - silnie rosnąca odmiana o stosunkowo wąskim zwisającym pokroju. Dorasta do 7 m wysokości i 2-3 m szerokości. Liście ciemno purpurowe.

Buk pospolity Fagus sylvatica 'Purple Fountain'
Buk pospolity 'Purple Fountain' - płacząca odmiana dorasta do 4-5 m wysokości i 1,5-2 m szerokości. Liście purpurowe. Nadaje się do mniejszych ogrodów.
Buk pospolity 'Purpurea Tricolor' - odmiana buka pospolitego o niezwykłych, różowo obrzeżonych purpurowych liściach. Dorasta do 30 m szerokości i wysokości. Szczególnie dekoracyjna jest na wiosnę gdy liście są młode. Bardzo ciekawa odmiana do zestawień kolorystycznych.
Buk pospolity 'Dawyck' - odmiana buka pospolitego o wąsko kolumnowym pokroju i zielonych liściach. Dorasta do 15 m wysokości i 3 m szerokości.
Buk pospolity 'Dawyck Gold' - odmiana różni się od Fagus sylvatica 'Dawyck' kolorem liści, które są złocisto żółte (szczególnie młode). Ze względu na barwę liści powinna rosnąć w miejscu nasłonecznionym.
Buk pospolity 'Dawyck Purple' - również kolumnowa odmiana z tym, ze liście są koloru purpurowego.
Buk pospolity 'Zlatia' - duże drzewo o szerokiej koronie, dorasta do 25 m szerokości i wysokości. Młode liście przez pierwsze 2-3 tygodnie złocistożółte potem przebarwiają się na zielono.
https://poradnikogrodniczy.pl/buk-pospolity-opis-odmiany-uprawa.php
Przeciwpasożytnicze właściwości orzecha włoskiego
W dobie wszechobecnej chemizacji życia codziennego powrót do dawnych, ekologicznych metod profilaktyki przeciwpasożytniczej, szczególnie w odniesieniu do zwierząt towarzyszących, wydaje się słuszną tendencją. Warto zwrócić uwagę zwłaszcza na liście orzecha włoskiego (Juglans Regia L.). Jak bowiem wynika ze wstępnych obserwacji, substancje w nich zawarte mają skuteczne działanie repelencyjne na pchły i kleszcze.
Repelenty to substancje pochodzenia sztucznego lub naturalnego, które są obecnie powszechnie stosowane. Mają one za zadanie ochraniać człowieka, zwierzę lub roślinę przed szkodnikami1. W przypadku ludzi stosowane są różnego rodzaju spraye mające chronić nas przed komarami oraz kleszczami. W przypadku zwierząt najczęściej spotykamy się z kroplami, obrożami, a w ostatnim czasie także z tabletkami nasyconymi odpowiednim środkiem, którego zadaniem jest odstraszające działanie na ektopasożyty, np. pchły, kleszcze czy świerzbowce.
W środkach tych stosuje się substancje chemiczne wytworzone sztucznie przez koncerny farmaceutyczne. W niewielkim odsetku repelentów można doszukać się substancji pochodzenia naturalnego. Przy rosnącej obecnie świadomości szkodliwości substancji sztucznych oraz ogólnoświatowym trendzie odchodzenia od ich stosowania, warte uwagi są środki pochodzenia naturalnego. Mogą okazać się alternatywą w kwestii ochrony przed ektopasożytami zwierząt domowych. Tym bardziej że stosowanie produktów pochodzenia naturalnego jest powszechnie uważane za bezpieczne.
WŁAŚCIWOŚCI BIOLOGICZNE
Organy nadziemne orzecha włoskiego, a w szczególności jego liście oraz łupiny owoców, przesycone są znaczną ilością związków aromatycznych – olejków eterycznych. Są to lotne związki organiczne, które w zależności od swojego składu i gatunku owada, na jaki oddziałują, mogą pełnić różne funkcje – od repelentów, poprzez komunikatory chemiczne, aż do substancji wabiących2. Juglon, czyli organiczny związek chemiczny występujący przede wszystkim w liściach, korzeniach i łupinach orzechów, jest jedną z najsilniejszych naturalnych substancji przeciwpasożytniczych. Poza tym oczyszcza organizm z toksyn dzięki swoim właściwościom chelatującym (wiąże metale ciężkie i ułatwia wydalanie ich z organizmu). Potwierdzono również jego działanie antyoksydacyjne3.
Bezpieczeństwo tego surowca jest potwierdzone wieloletnim, tradycyjnym stosowaniem4, 5, zarówno wewnętrznym, jak i zewnętrznym (zewnętrzne stosowanie liścia orzecha włoskiego na skórę w zalecanych przez Komisję Europejską wskazaniach i zakresie dawkowania). Co więcej, żaden ze składników tego produktu, obecny w stężeniach powyżej 0,1%, nie został określony przez IARC (International Agency for Research on Cancer) jako prawdopodobny, możliwy lub potwierdzony czynnik rakotwórczy dla ludzi.
WSTĘPNE OBSERWACJE
Wstępne obserwacje prowadzone były od późnej wiosny (druga połowa maja) 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku. Grupę badawczą stanowiło pięć psów rasy beagle – cztery suki i jeden pies (niespokrewniony z sukami).
Celem obserwacji było wykazanie właściwości odstraszających orzecha włoskiego w stosunku do kleszczy oraz pcheł. Do tego celu wykorzystywane były świeżo zerwane liście orzecha. Liście tuż po zerwaniu zostały rozgniecione ręcznie, a następnie nacierano nimi psy w okolicach kręgosłupa, karku, głowy za uszami oraz w okolicach podłopatkowych. Na jednego psa zużywano ok. trzy listki. W okresie jesiennym używano liści zerwanych latem i przechowywanych w próżniowych workach w temperaturze ok. 5°C. Metoda aplikacji nie zmieniała się.
Kontrola stanu sierści i skóry pod kątem obecności pasożytów odbywała się dwa razy dziennie – rano przy świetle dziennym i wieczorem przy świetle sztucznym – z wykorzystaniem testu grzebieniowego i badania poprzez omacywanie. Kontrolę przeprowadzały niezależnie od siebie dwie osoby.
WYNIKI OBSERWACJI
Ze wstępnych obserwacji wynika, że substancje zawarte w liściach orzecha włoskiego skutecznie wpływają repelencyjnie na pchły i kleszcze. Psy podczas spacerów po terenach leśnych i łąkach oraz podczas kontaktów z psami mającymi pchły nie były atakowane przez te ektopasożyty.
Warto zaznaczyć, że substancje liści orzecha włoskiego nie wpływały na zmiany behawioru zwierząt ani nie wywoływały odczynów alergicznych. Niewielka ilość soku z używanych liści nie doprowadzała do odbarwienia sierści.
Istotny jest również czas działania substancji zawartych w liściach orzecha włoskiego. Mianowicie od czasu aplikacji działały one ok. dwóch tygodni lub do momentu namoknięcia sierści bądź zmycia wodą.
https://www.animal-expert.pl/artykul/przeciwpasozytnicze-wlasciwosci-orzecha-wloskiego
Sadzenie orzecha włoskiego – termin, ziemia, stanowisko
Sadzenie orzecha włoskiego – termin, ziemia, stanowisko Najlepsze terminy na sadzenie orzecha włoskiego to połowa października i wczesna wiosna, jak tylko ziemia odmarznie. Orzech lubi słońce i żyzną ziemię. Na sadzenie orzecha włoskiego najlepsze są stanowiska słoneczne, z niskim poziomem wody gruntowej. Nie należy go sadzić zbyt blisko ogrodzenia, bo dużo orzechów będzie spadało do sąsiada. Fot. Niepodlewam Sadzonki orzecha włoskiego uzyskuje się z nasion (najczęściej), odkładów (najrzadziej) oraz szczepienia. Sadzi się je podobnie. Rozmnażanie orzech włoskiego – 3 sposoby CZYTAJ TUTAJ Stanowisko Orzech włoski to drzewo duże, rozłożyste, z głębokim systemem korzeniowym. Jego korzenie sięgają do około 2-2,5 metra w głąb ziemi. Dlatego do sadzenia orzecha włoskiego nadają się wyłącznie stanowiska z niskim poziomem wody gruntowej. Jak rozpoznać niski poziom wody gruntowej? Przykładowo: w piwnicach domów na takich działkach nigdy nie ma wody po wiosennych roztopach. Woda w studniach jest głęboko. W okolicy dobrze rosną orzechy włoskie i dęby. Orzechy włoskie dobrze jest sadzić na lekkich wzniesieniach (lecz nie na szczycie górki). Na sadzenie orzecha włoskiego bardzo dobry jest teren obok domu, ale co najmniej 6 metrów od niego. To zwykle najlepsza lokalizacja, gdzie woda gruntowa się nie podnosi. Nigdy nie należy sadzić orzechów w miejscach, gdzie często zalega mgła. To znak, że teren jest tam niższy. W takich miejscach częściej przemarzają kwiaty orzechów oraz same drzewa. To drzewo to samosiewka orzecha włoskiego. Fot. Niepodlewam Termin sadzenia Na sadzenie orzecha włoskiego, zarówno z gołym korzeniem, jak z uprawy pojemnikowej w szkółkach, najlepsze są dwa terminy: Jesień – połowa października Wiosna – jak tylko odmarznie ziemia Oba terminy mają plusy i minusy. Orzechy włoskie sadzone jesienią nie muszą być systematycznie podlewane (wystarczy raz po posadzeniu), ale powinny być zabezpieczone na zimę, zwłaszcza szczepione. Orzechy włoskie posadzone wiosną trzeba podlewać (umiarkowanie). Ziemia Orzech włoski lubi ziemię żyzną, próchniczą, lekko wilgotną. Jest tolerancyjny co do odczynu gleby. Najlepszy odczyn gleby dla orzecha włoskiego to pH 6,7-7,2. Jednak orzech toleruje też ziemię kwaśną (do pH 5,5) oraz bardzo zasadową (do pH 8). Jednak wtedy częściej choruje. Do pomiaru można wykorzystać kwasomierz pH-metr glebowy. Gdy orzech włoski ma ziemię bardzo zasadową, jego liście są blade. Drzewo jest słabsze i może przemarzać. Jeśli ziemia jest kwaśna, orzech włoski częściej jest atakowany przez zgorzel bakteryjną. Jak sadzić orzecha Sadzenie orzecha włoskiego jest podobne, jak innych drzew owocowych lecz nie takie samo. Przygotować kilka wiader dobrej ziemi – najlepsza jest mieszanka kompostu, ziemi gnojowej i 3-5 garści popiołu drzewnego (może być np. z ogniska, grilla, kominka). Jeśli do kompostu był wrzucany popiół drzewny, do ziemi do sadzenia orzecha włoskiego nie należy już go dodawać. Fot. Niepodlewam Wykopać dół o średnicy około 1 metra i głębokości 50-70 cm. Na dno dołka wsypać dobrą ziemię. Jeśli orzech jest z gołym korzeniem, usypać z ziemi kopczyk i na nim rozłożyć korzenie (jeśli są za długie, można je przyciąć). Jeśli orzech włoski jest z uprawy pojemnikowej, wyjąć bryłę ziemi i wstawić do dołka. Zasypać dołek do 2/3. Nie deptać ziemi! Podlać (młode orzechy są wrażliwe na brak wody). Zasypać dołek całkowicie. Uwaga! Sadzenie orzecha włoskiego musi być na taką samą głębokość jak w szkółce. Jeśli orzech był szczepiony, miejsce szczepienia musi wystawać ponad ziemię. Ściółkowanie Bardzo korzystne jest ściółkowanie świeżo posadzonych orzechów. Ściółka chroni orzechy przed wysychaniem ziemi i poprawia jej żyzność. To mogą być np. kompost, skoszona trawa, podłoże popieczarkowe. Warto wiedzieć Orzech włoski dorasta do około 20 metrów wysokości. Mniejsze rozmiary (i korzenie) mają niektóre odmiany szczepione, np. Albi i Targo.
niepodlewam.pl Wszystkie prawa zastrzeżone
niepodlewam.pl Wszystkie prawa zastrzeżone
https://niepodlewam.pl/sadzenie-orzecha-wloskiego-termin-ziemia-stanowisko/
Orzechy włoskie – rozmnażanie z nasion
Rozmnażanie orzecha włoskiego z nasion jest w Polsce najbardziej popularne. Powody: trudno go ukorzenić , a bardzo trudno – zaszczepić. Orzechy włoskie przeznaczone wysiewu muszą być: Świeże – koniecznie zebrane w ostatnim sezonie Zdrowe – bez plam i pleśni Pozbawione zielonych łupin Atrakcyjne smakowo – czyli z cienką, łatwo łupiącą się skorupą i dużą zawartością Siew orzechów – krok po kroku Po zbiorze, najpóźniej w październiku, zakopać orzecha na głębokość 6-7 cm. Idealnie jest, gdy jest to już miejsce stałe, gdzie orzech włoski ma rosnąć na zawsze. Można go podsypać kompostem, by miał lepszy start. Przykryć miejsce sadzenia lekko ściółką, np. korą, szyszkami. Orzechy wschodzą bardzo dobrze – siewki pojawiają się późną wiosną. W pierwszym roku rosną na wysokość 30-50 cm. Młode orzechy włoskie, gdy już wzejdą, można przesadzać w inne miejsca. Ze względu na to, że wytwarzają korzenie palowe (długie i bardzo mocne, podobnie jak np. dąb) najlepiej przesadzać je najpóźniej, gdy mają 6-7 lat. Potem gorzej się przyjmują. Warto wiedzieć Jeśli orzech nie był wysiany jesienią, bo pochodzi np. ze świątecznego stołu na Boże Narodzenie, trzeba go przechować przez zimę. Najlepiej go włożyć do lekko wilgotnego piasku i trzymać w piwnicy, gdzie temperatura nigdy nie spada poniżej 0 stopni Celsjusza (można też próbować w domowej lodówce). Tak przechowany orzech sieje się na przełomie marca i kwietnia, jak w punkcie 1 powyżej. Nie zawsze orzech dotrwa do wiosny – często po prostu wysycha i zamiera. Pierwsze owoce (orzechy) na drzewie wyhodowanym z nasiona pojawiają się zwykle po 7-10 latach. Zdarza się również późniejsze owocowanie – nawet po 15 latach. Późne wejście w owocowanie nie oznacza, że orzechy będą gorsze. Bywają często doskonałe. Czy siewki powtórzą cechy orzecha matecznego? To prawdopodobne. W zależności od tego, jakich orzech miał przodków (czego w przypadku orzechów się nie wie), mogą się zdarzyć bardzo miłe niespodzianki. Bywa, że tak wyhodowane drzewa mają orzechy lepsze niż odmiany szczepione. Niespodzianki bywają też niemiłe – gdy okazuje się, że orzechy są tak twarde i małe, że praktycznie nie nadają się do jedzenia. Orzechów nie należy siać w donicach. Nawet jeśli wzejdą, źle rosną i zamierają.
https://niepodlewam.pl/orzechy-wloskie-rozmnazanie-z-nasion/
Ciekawe czy bez zimowania wzejdą?
Izabella INDIANKA Redlarska
Skuteczne sadzenie i rozmnażanie leszczyny (orzecha laskowego)
Termin i technika sadzenia
Zalecanym terminem sadzenia leszczyny jest druga połowa października. Krzewy przesadzane jesienią łatwo się ukorzeniają, ale podczas ostrej zimy mogą przemarznąć, dlatego wymagają kopczykowania. Sadzenie wiosenne przeprowadzamy natomiast jak najwcześniej po rozmarznięciu gleby, gdy zawiera ona jeszcze dużo wody. Wadą tego terminu jest konieczność częstego podlewania młodych leszczyn. Podczas suchej wiosny należy nawadniać je co 10 dni, przeznaczając na każdy krzew minimum 8 l wody.
Najlepiej przyjmują się sadzonki dwuletnie, o wysokości 70-90 cm i grubości 7-12 mm. Odmiany słabo rosnące sadzimy w rozstawie 5 x 3 m, a cechujące się silnym wzrostem – 6 x 4 m. Odległości zmniejszamy, jeśli podłoże jest ubogie i zwiększamy w przypadku gleb żyznych.
Dół przygotowany pod leszczynę powinien mieć wymiary 50-60 x 50-60 cm. Podczas kopania odkładamy na bok najżyźniejszą, wierzchnią część gleby, a następnie usypujemy z niej kopczyk na dnie. Na nim rozkładamy korzenie krzewu. Po sadzeniu warto uformować wokół młodej leszczyny misę, w której będzie się zbierać woda. Na koniec ściółkujemy krzew korą, torfem lub agrowłókniną.
Pamiętajmy, że większość leszczyn jest obcopylna i do owocowania potrzebuje zapylacza innej odmiany.
Rozmnażanie generatywne
Późną jesienią sadzimy orzechy laskowe wprost do gruntu lub – jeśli na terenie sadu występują myszy albo nornice – do skrzynek. Stratyfikacja powinna trwać 90 dni. Przez ten czas przechowujemy orzechy w temperaturze 2-4°C, przy wilgotności sięgającej 90%. Poleca się trzymanie ich w drewnianej skrzynce, w czystym piasku zmieszanym z torfem. Orzechy układamy warstwami – między kolejnymi poziomami powinny znajdować się dwucentymetrowe warstwy przepuszczalnej mieszaniny. Wiosną przenosimy skrzynkę do cieplejszego pomieszczenia, aby orzechy zaczęły kiełkować. Dobrym pomysłem jest rozsadzenie ich do osobnych doniczek, które następnie zakopujemy na rozsadniku w rozstawie 10-12 x 30-40 cm, na głębokości 4-5 cm. Podłoże wokół siewek regularnie odchwaszczamy i spulchniamy.
Pozyskane w ten sposób młode leszczyny nie powtarzają cech roślin matecznych, dlatego w uprawie amatorskiej częściej stosuje się metody rozmnażania wegetatywnego.
Rozmnażanie wegetatywne
1. Odrosty korzeniowe
Oddzielanie pędów wybijających z korzeni to najłatwiejszy sposób rozmnażania leszczyny. Wiosną zamiast wyrywać odrosty, odginamy najsilniejsze z nich. Przestrzeń między nowymi pędami a rośliną mateczną przysypujemy próchnicą lub torfem. Jesienią odcinamy ukorzenione odrosty i przenosimy je na miejsca docelowe bądź – jeśli wykształciły słabe systemy korzeniowe – na rozsadnik.
2. Podział
Silnie rozrośnięte krzewy odmładzamy, wykopując i dzieląc ich bryły korzeniowe. Starajmy się, by każda z części miała silnie rosnące pędy i dobrze rozwinięty system korzeniowy. Pamiętajmy jednak, że pozyskane w ten sposób sadzonki są narażone na infekcje, ponieważ ich korzenie zostały okaleczone. Nie dzielimy nigdy starych i słabo rosnących krzewów, gdyż uzyskamy z nich materiał niskiej jakości.
3. Odkłady
Leszczynę możemy rozmnażać przez odkłady pionowe i poziome. Pierwszy sposób pozwala na uzyskanie jednej sadzonki z jednego pędu. Wiosną lub jesienią spulchniamy podłoże wokół krzewu i wykopujemy dołek o głębokości 15 cm, który zaprawiamy torfem, kompostem lub rozłożonym obornikiem. Wybrany pęd przyginamy i wykonujemy podłużne nacięcie na części, która ma znaleźć się pod ziemią. Następnie mocujemy pęd w podłożu za pomocą kawałka nierdzewnego drutu, wygiętego w podkówkę, i zasypujemy dołek. Aby pęd rozwinął własny system korzeniowy, jego górna część musi rosnąć pionowo, dlatego przywiązujemy wierzchołek do podpórki.
Odkład poziomy pozwala uzyskać kilka sadzonek z jednego pędu. Wczesną wiosną, przed fazą nabrzmiewania pąków, układamy długie pędy leszczyny w płytkich rowkach i przyszpilamy je drutami. Ponad ziemię powinien wystawać tylko kilkucentymetrowy wierzchołek każdego pędu. Odkłady przykrywamy cienką warstwą ziemi kompostowej lub innego przepuszczalnego materiału dopiero, gdy pąki zaczną się rozwijać. Kiedy odrosty osiągną długość 8-10 cm, przysypujemy je do 2/3 wysokości. Zabieg ten sprzyja rozwojowi korzeni. Powtarzamy go co kilkanaście dni, aż odcinki obsypane ziemią będą miały co najmniej 15 cm.
Pamiętajmy, że rośliny, które nie rozwinęły jeszcze silnego systemu korzeniowego, wymagają regularnego podlewania.
Jesienią rozgarniamy ziemię i sprawdzamy stan korzeni naszych odkładów. Jeśli są silne, odcinamy je od krzewu matecznego, w przypadku odkładu poziomego dzielimy na pojedyncze sadzonki, i przenosimy na rozsadnik. Dopiero po dwóch latach wysadzamy młode leszczyny do gruntu.
https://budujesz.info/artykul/skuteczne-sadzenie-i-rozmnazanie-leszczyny-orzecha-laskowego,1285.html
Posiane orzechy laskowe dopiero w przyszłym roku wykiełkują.
INDIANKA
Siew borówek amerykańskich
Indianka spodziewa się ogromnej ilości krzaczków z własnych upraw.
#FrugalLiving, #oszczędzam, #RanchoDeRebelle,
#GospodarnaIndianka, #BorówkaAmerykańska
Siew groszku pachnącego
Uwielbia jego wygląd i zapach. Będzie jej cudnie pachniało na całym podwórku.
Także w ogrodzie posiała pod oknem stajni. Również stajnia zapełni się tym cudownym zapachem. 🤩
Siew orzechów laskowych
Posadziła też skiełkowany bób.
#FrugalLiving
Oszczędna i gospodarna Indianka
Wczoraj Indianka posiała brzoskwinie.
Nasiona pozyskała za darmo z owoców wyrzuconych przez Biedronkę. Pewnie długo trzeba będzie poczekać, aż z tych nasion wyrosną drzewka i zaowocują, ale to nic. Ważne, że będą drzewka i własne owoce, a najfajniejsze w tym jest to, że pozyskane za darmo, dzięki indiańskiej umiejętności oszczędnego gospodarowania dostępnymi zasobami Ziemi. 😎👌
niedziela, 23 maja 2021
Plany siewcze
W poniedziałek ma być jedyny suchy dzień w nadchodzącym tygodniu, więc skupię się na siewach. Cały poniedziałek będę siać, a w kolejne dnie Pan Bóg będzie podlewał moje nasiona 😎👌
Nad melonem to ja się zastanowię mocno, bo szczypie mnie język po nim.
Zebrałam mnóstwo świeżych nasion, ale już jest za późno żeby go posiać, a ten co wcześniej wysiałam z torebek to nie wzeszedł.
W tym roku jest zimna wiosna, a lato ma być krótkie, więc słabo melon by rósł.
Za to mam mnóstwo cukinii posianej. Wyrasta też dynia i rosną ogórki.
Warto posiać buraki.
Izabella INDIANKA Redlarska
sobota, 22 maja 2021
Sadzonki jagody kamczackiej - podpowiadamy, jakie kupić - Rynek Rolny
Piszą tutaj, że rośliny wyhodowane z nasion będą gorzkie, będą miały gorzkie owoce, ale ja nie wierzę i sprawdzę. 😎
Izabella INDIANKA Redlarska
Jagoda kamczacka, znana również pod inną nazwą jako suchodrzew jadalny, pochodzi z klimatu umiarkowanego, więc od kilku lat jest też z powodzeniem uprawiana w Polsce. Ta długowieczna roślina jest bardzo dekoracyjna, wyjątkowo odporna na mróz i choroby oraz łatwa w uprawie.
Ponadto jest jednym z najwcześniej owocujących krzewów, dzięki czemu jej smacznymi owocami o leczniczych właściwościach możemy cieszyć się już wiosną, jeszcze przed wczesnymi truskawkami.
Krzewy suchodrzewu jadalnego nadają się do małych ogródków działkowych i przydomowych. To tylko niektóre z powodów, dla których warto posadzić ją w swoim ogrodzie. Przedstawiamy najważniejsze informacje, które należy wiedzieć o sadzonkach jagody kamczackiej, przygotowując się do jej uprawy.
Jakie sadzonki kupić?
Krzewy jagody kamczackiej są produkowane i sprzedawane w pojemnikach. Materiał do nasadzeń jest dostępny w sprzedaży niemal przez cały okres wegetacyjny rośliny, od wczesnej wiosny do jesieni. Należy go kupować jedynie z wykwalifikowanych szkółek, ponieważ rośliny muszą posiadać etykietę potwierdzającą nazwę odmiany, dzięki czemu mamy pewność, że powstały z rozmnażania wegetatywnego. W hodowli owocowej nie zaleca się kupować krzewów rozmnażanych z nasion, ponieważ ich owoce będą zbyt gorzkie, by nadawać się do jakiegokolwiek spożycia, nawet po przetworzeniu. Sadzonką może być już roślina o kilku pędach długości 15-20 cm.
Kiedy sadzić?
Najlepszym terminem sadzenia jagody kamczackiej do gruntu jest wczesna wiosna, ponieważ krzewy intensywnie rosną właśnie wczesną wiosną, a wegetację praktycznie kończą już pod koniec czerwca. Dzięki temu ten termin sadzenia zapewnia lepsze ukorzenianie się rośliny i szybszy jej wzrost w pierwszym roku po posadzeniu.
Gdzie sadzić?
Jagoda kamczacka preferuje stanowiska słoneczne lub lekko zacienione. Nie ma dużych preferencji glebowych. Rośnie i plonuje nawet na słabszych ziemiach, najlepiej jednak owocuje na żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych i lekko kwaśnych glebach, na poziomie 5,5-6 pH. Najlepsze są gleby piaszczysto-gliniaste i średniozwięzłe. Krzewy są wytrzymałe zarówno na suszę, jak i na duży mróz, kwiaty wytrzymują wiosenne przymrozki do -8o C, a cała roślina nawet do -40o C.
W przypadku gleb mało nasłonecznionych i suchych lub w okresie długotrwałej suszy owoce są mniejsze i bardziej gorzkie. Nie można sadzić krzewów jedynie na glebach o odczynie zasadowych, gdyż nie przyjmują się na nich i szybko zamierają. Wybierając miejsce uprawy, należy pamiętać o tym, że jest to roślina długowieczna, która może niekiedy rosnąć na jednym miejscu więcej niż 30 lat.
Jak sadzić?
Stanowisko, na którym będzie rosnąć, należy wcześniej bardzo obficie nawieźć kompostem i przekopać wraz z wierzchnią warstwą gleby. Przed posadzeniem pojemniki z roślinami można umieścić na kilka minut w wodzie, tak by łatwiej było je wyjąć. Następnie należy delikatnie rozluźnić bryłę korzeniową i posadzić rośliny w wykopane dołki, większe i szersze niż pojemniki, ok. 3-4 cm głębiej niż rosły w pojemnikach. W rzędzie można sadzić je co 0,7-1 m, a rozstawa między rzędami powinna wynosić 2-2,5 m. Dobrze jest używać preparatu ukorzeniającego, by szybciej i skuteczniej pobudzić sadzonki do wypuszczenia korzeni.
czytaj dalej...
1 2 3 4 Następna
Zobacz także
Jak prawidłowo uprawiać jagodę kamczacką? Odpowiadamy!
Jagoda kamczacka - przedstawiamy najlepsze odmiany!
Jak właściwie przycinać jagodę kamczacką? Podpowiadamy!
Sadzenie jagody kamczackiej jest proste! Przekonaj się!
Przycinanie i formowanie agrestu - podstawowe zasady
Śliwa japońska - polecane odmiany i zasady uprawy
MORELE
Jakie sadzonki moreli warto wybrać? Sprawdź!
POZIOMKI
Jakie sadzonki poziomek wybrać? Odpowiadamy!
CZEREŚNIE
Sadzonki czereśni - radzimy, jak kupić najlepsze drzewka
ŻURAWINA
Sadzonki żurawiny - co trzeba o nich wiedzieć? Podpowiadamy!
Sadownictwo
Żurawina
Agrest
Aronia
Śliwy
Borówka amerykańska
Brzoskwinie
Choroby drzew i krzewów
Cięcie drzew i krzewów
Cytryniec chiński
Czereśnie
Grusze
Jabłonie
Jagoda kamczacka
Jeżyna
Kolcowój, jagody goji
Leszczyna (Orzech laskowy)
Maliny
Morele
Nawożenie drzew i krzewów
Orzech włoski
Pigwa
Porzeczka
Poziomki
Rozmnażanie drzew i krzewów
Sadownictwo
Szkodniki drzew i krzewów
Truskawki
Wiśnie
Winorośl
JAGODA KAMCZACKA
Jagoda kamczacka - przedstawiamy najlepsze odmiany!
JAGODA KAMCZACKA
Jagoda kamczacka Atut – polska odmiana o smacznych owocach
JAGODA KAMCZACKA
Jagoda kamczacka Wojtek – rodzima plenna odmiana
JAGODA KAMCZACKA
Jagoda kamczacka Czelabinka – najwcześniej owocująca odmiana suchodrzewu
CIĘCIE DRZEW I KRZEWÓW
Jak właściwie przycinać jagodę kamczacką? Podpowiadamy!
NAWOŻENIE DRZEW I KRZEWÓW
Nawożenie jagody kamczackiej – ważny zabieg
https://www.rynek-rolny.pl/artykul/sadzonki-jagody-kamczackiej-podpowiadamy-jakie-kupic.html
piątek, 21 maja 2021
Bez czarny
Bez czarny jest popularną rośliną stosowaną w celach leczniczych od wieków. W starożytnym Egipcie roślina stosowana była do leczenia oparzeń[20]. W Europie używano dawniej kwiatów do pobudzenia laktacji u kobiet karmiących[6]. W medycynie tradycyjnej ekstrakt z bzu wykorzystywany był w leczeniu cukrzycy[44]. W Ameryce Północnej (subsp. canadensis) roślina wykorzystywana była przez Indian do leczenia przeziębień i chorób skórnych[20].Surowiec zielarskiWedług Farmakopea Polska surowcem zielarskim są kwiaty (Flos Sambuci) i dojrzałe (czarne) owoce (Fructus Sambuci)[6]. Jednakże własności lecznicze mają także kora (Cortex Sambuci), korzenie (Radix Sambuci) i liście (Folium Sambuci)[45].Działanie i zastosowanie w lecznictwieKwiaty działają lub przypisywane jest im działanie: moczopędnie, napotnie, przeciwgorączkowo, wykrztuśnie, a zewnętrznie także przeciwzapalnie. Owoce mają własności przeczyszczające, działają napotnie, moczopędnie, przeciwgorączkowo, przeciwbólowo, odtruwająco[16], hipolipemicznie (obniżają stężenie triglicerydów, cholesterolu ogółem i cholesterolu LDL (w testach medycznych poglądy te nie zostały potwierdzone[20])), przeciwwirusowo i immunostymulująco[46]. Ze względu na dużą zawartość antocyjanów owoce mają potencjalne działanie przeciwutleniające[20].Napary z kwiatów są używane przy przeziębieniach, do leczenia różnego rodzaju nieżytów i stanów zapalnych dróg oddechowych i chorób reumatycznych. Z owoców zazwyczaj wykonuje się odwary używane do leczenia migreny, nerwobólów, biegunki, chorób reumatycznych, i neurologicznych, a dzięki ich własnościom odtruwającym także przy zaburzeniach przemiany materii. Zewnętrznie naparami z kwiatów przemywa się skórę przy zapaleniach skóry, wypryskach skórnych i oparzeniach, płucze jamę ustną i gardło przy stanach zapalnych oraz przemywa oczy przy zapaleniu spojówek[16]. Napary z kwiatów bzu czarnego przy przeziębieniach mają wielokrotnie silniejsze działanie, niż napary z lipy. Kora z dwu i trzyletnich gałązek w medycynie ludowej była używana jako środek moczopędny silniej działający niż kwiaty i owoce. Kwiaty bzu czarnego łącznie z rumiankiem są używane do zmniejszenia bólów menstruacyjnych. Niektórzy polecają w tym celu stosować mieszankę kwiatów bzu czarnego, rumianku i ruty zwyczajnej. Wyciągi z owoców mają także słabe działanie przeciwbólowe. Mogą być używane do przemywania jamy ustnej po usunięciu zęba i przy porażeniu nerwu twarzowego[6].Badania na myszach z wykorzystaniem ekstraktu wodnego z suszonych kwiatów potwierdzają wpływ na transport glukozy i glikogenezę w mięśniach. Wpływ na wychwytywanie glukozy może być wywoływany przez działanie substancji czynnych na receptory insuliny[44]. Tradycyjnie bez czarny wykorzystywany jest także w leczeniu chorób wirusowych[47]. Sok z czarnego bzu stosowany jest w leczeniu grypy i przeziębień. Pozytywny efekt spożycia został potwierdzony w badaniach in vivo[48] oraz in vitro[47]. Ekstrakt umożliwia zapobieganie i leczenie zakaźnego zapalenia oskrzeli u kurcząt[49]. Korzystny wpływ na zdrowie chorych na cukrzycę oraz poprawę działania systemu immunologicznego związany jest z zawartością w owocach naturalnych polifenoli, w tym antocyjanów[50].Potwierdzono również skuteczność i bezpieczeństwo wykorzystania ekstraktu z owoców lub liści jako naturalnego środka antydepresyjnego[51]. W badaniach klinicznych potwierdzono działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne (wobec Streptococcus pyogenes grupy C i G oraz Moraxella catarrhalis)[20]. Działanie wzmacniające system immunologiczny wiązane jest ze zwiększeniem produkcji prozapalnych cytokinin w ludzkich monocytach[20]. Korzystne działanie moczopędne nie wiąże się jednak z rozpuszczalnością kamieni nerkowych[20].Zbiór i suszenieKwiaty zbiera się w dzień słoneczny, gdy rozkwitną, lecz nie przekwitają. Należy unikać zbierania surowca przegniłego lub wyschniętego (zbrązowiałego), gdyż powoduje on gnicie pozostałego surowca przy suszeniu. Kwiaty ścina się całymi baldachami. Najlepiej suszyć w miejscu przewiewnym i suchym, cienką warstwą, w temperaturze nie wyższej niż 35 stopni Celsjusza. Dobry surowiec nie może się zaparzyć i ma kolor białawo-żółty (brązowy należy odrzucać już podczas suszenia). Owoce najlepiej zbierać po deszczowym dniu, ale w słoneczny dzień, kiedy są w większości w pełni dojrzałe (mają kolor czarnofioletowy). Odrzuca się zielone i niedojrzałe, gdyż zawierają duże ilości sambunigryny[6][25].DawkowaniePreparaty lecznicze z czarnego bzu uznawane są za bezpieczne i są dobrze tolerowane w badaniach klinicznych. Zaleca się stosowanie naparu z 10–15 g kwiatów dziennie. W przypadku owoców syrop zawierający ok. 30–38% jagód stosuje się w dawkach 15 mL 3 razy dziennie. Sproszkowane ekstrakty owoców stosowane są 2–3 razy dziennie w kapsułkach 500 mg. Spożycie zbyt wielkich dawek preparatów spowodować może nudności, biegunkę i wielomocz[20].
Roślina kosmetycznaEdytuj
Wyciągi są wykorzystywane do wytwarzania maseczek kosmetycznych i kremów. Szczególnie bez czarny nadaje się do pielęgnacji skóry starzejącej się, gdyż działa zmiękczająco, przeciwzmarszczkowo i wybielająco[6].
Roślina ozdobnaEdytuj
Czasami bywa uprawiany w parkach i przydomowych ogródkach jako krzew ozdobny, zwłaszcza odmiany ozdobne. Walorami krzewu są piękne kwiatostany, a także owoce[52]. U odmian także oryginalne ubarwienie liści (purpurowe, zielono-białe, zielono-żółte) i ich kształt (silnie zwężone listki)[33]. Ma walory nie tylko dekoracyjne – zapach czarnego bzu odstrasza szczury i myszy, a także owady[6].
Roślina jadalnaEdytuj
Owoce nie nadają się do spożycia na surowo. Jednak z dojrzałych owoców można robić konfitury, dżemy, kisiele, soki, wino, można je także suszyć. Zawierają cukry, witaminy (głównie B i C), kwasy organiczne i inne związki[6]. Muszą być jednak dojrzałe i ugotowane, gdyż gotowanie usuwa zawartą w nich truciznę[25].
Kwiaty o smaku cytrynowym są składnikiem rozmaitych sałatek[53]. Wraz z fenkułem włoskim i anyżem gwiaździstym kwiat bzu stanowi podstawowy składnik włoskiego likieru sambuca[54].
Inne zastosowaniaEdytuj
Soku z owoców używano dawniej do farbowania brwi i rzęs, podbarwiania win oraz farbowania jedwabiu na oliwkowo[6].
Gąbczasty rdzeń pędów używany był w technice mikroskopowej do sporządzania preparatów, a w zegarmistrzostwie do czyszczenia delikatnych mechanizmów[6].
Owoce są pokarmem ptaków leśnych[16].
Z pędów (gałązki z liśćmi) otrzymuje się wywary używane do ekologicznego zwalczania kretów, norników, rolnic, bielinka kapustnika i mszyc[18].
poniedziałek, 17 maja 2021
Swoje warzywka
Do picia była herbata ziołowa z kwiatów mniszka i liści malin.
Izabella INDIANKA Redlarska
Rozsada ogórka gruntowego
Kiełkowały kilka dni w przykrytej wieczkiem kokilce. Gdy uniosłam wieczko zdziwiłam się, gdyż ujrzałam gąszcz wzniesionych siewek. Ładnie wzeszły.
#ogórki #OgórekIkar #Ikar #siewki #rozsada
Izabella INDIANKA Redlarska
niedziela, 16 maja 2021
sobota, 15 maja 2021
Dwa nowe zagony
Popracowane dzisiaj ładnie było i są wreszcie gotowe do siewu dwa nowe zagony, w tym jeden duży, żyzny i słoneczny i jeden bardzo żyzny, ale cienisty.
Izabella INDIANKA Redlarska
wtorek, 11 maja 2021
Siew cukinii i ogórków
Dużo doniczek = dużo sadzonek. 😎
Niezmiernie mnie cieszy, że zazdrościcie mi takiej ilości doniczek 😂👌
Dynie siałam po 2 nasiona, bo w dużych doniczkach i rosną jako pędy więc ich rozdzielać nie będę, a cukinie po jednym nasionku, bo doniczki mniejsze no i cukinia tworzy szeroką rozetę.
Dynie posiałam w kolorowych doniczkach, a cukinię w czarnych, sztywnych.
Miękkie czarne doniczki są zarezerwowane dla ogórków.
Dzisiaj kończę siew cukinii i posieję ogórki.
#cukinia
#siew
#RanchoRomanticaRebelle
Izabella INDIANKA Redlarska
Dzień siania cukinii
#cukinia
#siew
#RanchoRomanticaRebelle
Izabella INDIANKA Redlarska
poniedziałek, 10 maja 2021
Siew słodkiej dyni 😍
Posiałam mnóstwo nasion dyni - słodkiej, bardzo smacznej na surowo i do zup. Uwielbiam słodycze, więc będę jeść słodkie dynie przez cały rok. Podzielę się też z Brunhildą oraz z moją rodziną, a przede wszystkim z moimi zwierzętami. Kury uwielbiają dynie i cukinie, nawet koty lubią, a po upieczeniu także psy.
Do doniczek nasypałam bardzo żyznej ziemi z przekompostowanym obornikiem. Nasiona przed wysianiem wczoraj namoczyłam w ciepłej wodzie i dzisiaj już część kiełkowała! 😁👌
Doniczki trafią do domu, dopóki istnieje groźba przymrozków. Gdy sadzonki wyrosną, przesadzę je na miejsce stałe, ale nie wcześniej niż po 20 maja.
Izabella INDIANKA Redlarska
niedziela, 9 maja 2021
Słodka dynia ulubiona 😍
Posiałam mnóstwo nasion dyni - słodkiej, bardzo smacznej na surowo i do zup.
Do doniczek nasypałam bardzo żyznej ziemi. Nasiona przed wysianiem wczoraj namoczyłam w ciepłej wodzie i dzisiaj już część kiełkowała! 😁👌
Izabella INDIANKA Redlarska
sobota, 17 kwietnia 2021
Siew pomidorków
Posiałam ich mnóstwo, bo uwielbiam pomidory.
# PomidorkiKoktajlowe🍅
# ogrodoterapia
# naświetlanie
#OrganicGardening
Izabella INDIANKA Redlarska
sobota, 27 marca 2021
Sezon ogrodowy otwarty
Wczoraj wreszcie posiałam w ogrodzie marchew, rzodkiewkę i pietruszkę korzeniową.
Wypuściłam też kury na dwór, bo sucho i ciepło oraz słonecznie było. Kury zadowolone. Zaczynają się nieść. Psom i kotom mięso surowe dałam. Z apetytem schrupały. Sama zjadłam jajecznicę na smażonej cebuli, z surówką z brukwi i rzepy. Trzeba posiać w tym roku więcej brukwi i rzepy, bo świetnie się przechowuje i długo służy do jedzenia.
Wypuściłam też kury na dwór, bo sucho i ciepło oraz słonecznie było. Kury zadowolone. Zaczynają się nieść. Psom i kotom mięso surowe dałam. Z apetytem schrupały. Sama zjadłam jajecznicę na smażonej cebuli, z surówką z brukwi i rzepy. Trzeba posiać w tym roku więcej brukwi i rzepy, bo świetnie się przechowuje i długo służy do jedzenia.
Izabella INDIANKA Redlarska
poniedziałek, 15 marca 2021
Pierwsza grządka
Dziś przygotowałam sobie pierwszą grządkę w tym roku. Będę siać marchew i pietruszkę.
Przywiozłam też sobie torf do siania rozsady pomidorów w domu.
Przywiozłam też sobie torf do siania rozsady pomidorów w domu.
Izabella INDIANKA Redlarska
Subskrybuj:
Posty (Atom)